Читать книгу: «Xeyrin çöküşü», страница 5

5
Nakra cİnayətİ

Elion, əlindəki perqamentlərlə zala daxil olan zaman, geniş masa arxasında əyləşmiş dörd heyət üzvünü görüb bir anlıq dayandı.

Üzvlərdən yanaşı oturmuş iki ekro, Şimal Qəbilələri vilayətinin iki baş idarəçisi, digər iki üzv isə Raqa vilayətinin baş idarəçisi Raqnild və qazza lideri Zeldan idi. Azarın idarə heyəti, onun üç vilayətini təmsil edən səkkiz ekrodan ibarət idi. Elionun da gəlişi ilə yalnız Üçlüyü gözləmək qalırdı.

Geri dönüb növbətçilərdən birinə başı ilə işarə verən Elion, masa arxasındakı öz yerinə əyləşdi. Növbətçi də eynilə başını tərpədərək zalı tərk etdi.

“Günəşiniz işıqlı olsun cənablar.” Elion hər kəsi salamladı.

Heyət üzvləri də eyni ilə qarşılıq vermişdilər.

Elion oturarkən hər kəsin ona sual dolu gözlərlə baxdığını, görməsə də hiss edirdi. Üçlüyə yaxın olduğu üçün, nakra liderinin daha çox məlumata sahib olduğunu düşünürdülər. Ancaq Elion, Üçlük gəlməmiş hər hansı bir məlumat vermək fikrində deyildi.

Heyətin yeni üzvü olan Elion, Yeni Azar vilayətinin mühafizə komandiri və nakra lideri idi. Ondan əvvəlki nakra liderinin qəfil ölümü bütün səlahiyyət və rütbəsini köhnə şagirdi Eliona keçirmişdir. Lakin bir müddət bəzi heyət üzvləri onun idarə heyətinə qəbuluna qarşı çıxmışdılar. Səbəb isə Elionun saf qan ekro olmamağı, yarı insan (yarımqan) olmağı idi. Lakin Üçlük, üzvlərin təklifini rədd edərək qaydalara sadiq qalmış və Elionun heyətə daxil olmağında mane görmədiyini bildirmişdir.

İndi isə o, ikinci dəfədir ki idarə heyəti yığıncağında iştirak edirdi.

Beş ildən bir keçirilən yığıncağın məqsədi regionlarda sabitliyi qorumaqla yanaşı, yeni təhlükəsizlik yollarının salınmağı, ticarət xətlərinin çoxaldılmağı kimi kiçik görünən məsələlərin böyüməmiş həlli üçün zəmin yaratmaqdır. Axırıncı yığıncaqdan isə bu günə yalnız bir il keçmişdi. Bu ilki yığıncağın dörd il tez keçirilməyinin səbəbi orada oturanların çoxu tərəfindən naməlum idi.

Sonuncu dəfə belə hal qırx yeddi il bundan əvvəl Raqaya yayılmış dəhşətli xəstəlik zamanı baş vermişdi. Həmin vaxtlar xəstəlik, iki qəsəbə və altı kəndi bürümüşdü. Çıxış yolu dəhşətli olsa da bu yerlərin giriş və çıxışlarını bağlayaraq əhali ilə birlikdə yandırmışdılar. Heyət, xalqa həmin kənd və qəsəbələrdə sağlam heç kəsin qalmadığını və başqa çıxış yollarının olmadığını dəfələrlə bəyan etsə də, bu qərar insanların uzun müddət idarə heyətinə nifrətlə baxmağına səbəb olmuşdur. Üstündən təqribən qırx yeddi il keçən bu hadisə, idarə heyətini çox sarsıtmışdı. İndi isə, hər şeyin düzəlməyə başladığı günlərdə yenidən Üçlük tərəfindən təcili yığıncaq təşkil edilmişdi.

Heyətin tamamlayıcı üzvü olan Üçlük, nəhayət, ağır addımlarla zala daxil oldu.

Ortada duran qızılı saçlı ekro digər ikisinə nisbətən yaşlı görünürdü. Şux qaməti və geniş bədəni onun bir vaxtlar döyüşçü olduğunu göstərirdi. Sağ və solunda görünüşcə daha cılız olan heyətin yeganə qadın üzvü və olduqca gənc görünən iki ekro dayanmışdı. Hər üçü qısa durğunluqdan sonra asta addımlarla masaya yaxınlaşaraq onlar üçün ayrılmış yerlərdə əyləşdilər. Qaydalara uyğun olaraq sözə ilk onlar başlamalıydı. Otağın ağır qapıları içəri çökən sükutu pozaraq, örtüldü.

Qızılı saçlı yaşlı ekro “Sizin də bildiyiniz kimi son zamanlar bəzi yerlərdə ölüm hallarının artmağı insanları təşvişə salmağa başlayır,” deyə kəlmələri bir-bir seçərək sözə başladı. “Bu istiqamətdə geniş tədqiqatlar aparılır, ancaq hələ də artan hücumları izah edən dəqiq məlumatımız yoxdur. Son dörd ayda verdiyimiz itkilər bir ildə verdiyimiz itkilərdən çox olub. Bugünkü yığıncağın təşkilini təkidlə tələb edən cənab Elion, məsələnin göründüyündən də qarışıq olduğunu və gün keçdikcə daha da pisləşəcəyini düşünür. Bu səbəbdən hazırkı şəraitdən çıxış yolunu heyətin müzakirəsinə təklif etmək istədiyini bildirdi.” Sözlərinə davam edərkən Eliona döndü. “Buyurun, cənab Elion.”

Elion “Təklifimi müzakirəyə verməzdən əvvəl məsələnin ciddiyyəti haqda bir çoxunuzun bilmədiyi məlumatları nəzərinizə çatdırmaq istəyərdim deyib önündəki bir neçə perqamenti qarışdıraraq hər birini rahat görmək üçün stola yaydı. “Zənnimcə, hər şey dörd ay bundan əvvəl başladı. Cənuba yaxın üç kənd vidraların hücumuna məruz qaldı. Altısı nakra olmaqla yetmiş səkkiz nəfərin öldüyü həmin gecə, qəribədir ki, vidralar hücum etmək üçün ən yaxşı müdafiə olunan kəndləri seçmişdilər. Buna bənzər başqa hadisə, yenə həmin əraziyə yaxın bir qəsəbədə üç ay bundan əvvəl baş vermişdi. Adətən sərt keçən qışdan sonra böyük itkilər olur, bilirəm. Ancaq bu iki hücumu mövsümi çətinliklə əlaqələndirə bilmərik.”

Bütün heyət üzvləri nakra liderinə maraqla baxır, söhbətin hara gedəcəyini gözləyirdilər. Bəziləri məsələnin o qədər də ciddi görünmədiyini anlayıb bir az sakitləşmişdilər.

“İki ay bundan əvvəl,” deyə Elion davam etdi. “İn-Pesl müdafiə evinə hücum baş verib. Otuz səkkiz nakra və on iki mülki vətəndaş öldürülüb. Nakraların çoxu təlimi davam edən kursantlar olsalar da qurbanlardan biri altıncı dərəcəli döyüşçü idi.”

İki yaşayış məskəni arasındakı yolun uzunluğu bir gündən artıq olarsa, həmin yolun mərkəzinə müdafiə evi adlanan nakralardan ibarət kənd salınır (Müdafiə evləri daha çox təlim mərkəzi kimi istifadə olunur). Belə yerlər gün batanadək təhlükəsiz bir yerə çata bilməyən hər kəsi qorumaq məqsədi ilə fəaliyyət göstərir. İn-Pesl, İn-Jizar və Tokra kimi müdafiə evləri Yeni Azarın ən təhlükəli yerlərində qurulmuş indiyədək müdafiəsi heç vaxt qırılmayan kəndlər idi.

Zeldan “Cənab Elion,” deyə etiraz etdi. “Siz də bilirsiniz ki, ağır keçən qışdan sonra vidraların qorxusuz davranışları çox müşahidə edilir. Son vaxtlar bu məxluqlar acından az qala bir-birilərini yeyirlər. Müdafiə evlərinə hücum etməkləri heç də təəccüblü deyil. Bu cür hadisələr Raqada tez-tez baş verir, ən təcrübəli döyüşçülərimiz ölür.”

Elion, Üçlüyə, sonra digərlərinə baxaraq “Hə, haqlısınız,” deyə təsdiqlədi. “Lakin mən döyüşçülərin vidralar tərəfindən öldürüldüyünü düşünmürəm.”

Otağa sükut çökdü. Bir müddət heç kəs danışmadı.

“Bu nə deməkdi?” Raqa hökmdarı Raqnild tərəddüdlə soruşdu. “Demək istəyirsiniz…”

“Bəli,” dedi Elion, “zənnimcə, bu cinayətdir. Çünki bəzilərinin qılıncla öldürüldüyünü göstərən güclü dəlillərimiz var,”  deyə əlavə etdi.

Zeldan alnını qırışdırdı. “Necə yəni güclü dəlillərimiz var?” dedi. “Cəsədlər əlinizdə deyil?”

“Əlimizdədir, lakin vidralar onları, üzərlərində tədqiqat aparılmayacaq vəziyyətə salıblar. Fikrimcə cinayətkarlar, bizim onların vidralar tərəfindən öldürüldüyünə inanmağımızı istəyir.”

“Sizcə, bunu kim edə bilər?” Şimal idarəçilərindən biri soruşdu, “Yəni hər kəs bilir ki, nakra və qazzalardan başqa yalnız methalar və quldurlar silah daşıyırlar ki, onların da nəinki altıncı dərəcəli, hətta təlimini yeni bitirmiş nakrayla qarşılaşmağa nə gücləri, nə də cəsarətləri çatar.”

“Tamamilə haqlısınız,” dedi Elion. “Biz də ilk əvvəl bu haqda düşündük. Hətta tədqiqatları bir müddət bu istiqamətdə davam etdirdik. Ancaq hadisə yerində müqavimət izləri demək olar yox idi. Heç birinin qılıncında qan izinə rast gəlmədik. Bəzilərinin qılıncları qırılıb, bəziləri isə qılıncını çəkməyə belə imkan tapmayıb. Bu, daha da böyük bir sual doğurur. Hansı döyüşçü nakraları heç bir zədə almadan öldürə bilər?” dedi soyuq səslə. “Nə cür bir döyüşçü altıncı dərəcəli nakranı tək bir zərbə belə almadan öldürə bilər?”

“Əgər quldurlar deyilsə onda kim?” Raqa hökmdarı təəccüblə soruşdu. “O insanları və nakraları öldürmək kimin nəyinə lazımdı?”

“Əslində, tədqiqatlar hələ də davam edir ancaq…” Elion bir anlıq dayandı. “Məncə, burada başqa bir düşmənin əli var, çoxdandır unutduğumuz, yox olduğunu düşündüyümüz düşmən. Draqzin.”

Zal sükuta qərq oldu. Heç kəs məsələnin bu yerə gələcəyini düşünməmişdi. Buna bənzər iddialar heyət yığıncaqlarında indiyədək dəfələrlə səslənmişdi. Qaranlıq şahzadənin ölümündən dörd əsrdən çox vaxt keçməyinə baxmayaraq çıxan hər naməlum hədisənin adı az qala Draqzinqoyulurdu. Hətta buna görə şəhər idarəçiləri və hökumət arasında anlaşımazlıqlar yaranmış, sonradan üsyana kimi qalxmışdır.

“Bilirəm, hər kəs onun öldüyünə inanır, bəlkə də elə belədir. Ancaq onun hələ də sağ qalan bir yandaşı var və o, başçısının öldüyünə inanmır,” Elion təkidlə əlavə etdi.

“Cənab Elion,” dedi Üçlükdən qarasaçlı gənc ekro. “İdarə heyətində yeni olduğunuzu anlayıram. Ancaq biz, tarix boyu səbəbini bilmədiyimiz bütün problemlərin kökündə Draqzinin əli olduğunu düşünmüşük və bilirsiniz ki, hər birində yanılmışıq. İndi isə siz eyni şeyi təkrarlayırsınız, heç bir əsasınız olmadığı halda bu cür fərziyyələrlə hər kəsi boş yerə təşvişə salırsınız.”

“Mən yalnız ən güclü ehtimalın bu olduğunu bildirmək istəyirəm. Bilirəm, vaxtı ilə Kölgə ovçuları Draqzinin bir çox yandaşını öldürüb,” son cümləni deyərkən gözucu Zeldana baxdı. “Amma ən sadiq adamlarından biri ola bilsin hələ də sağdır və ola bilsin…”

“Cənab Elion,” qarasaçlı ekro Elionun sözünü kəsdi, “Bu məsələni təkrar-təkrar müzakirə etmək yersizdir. Etibarlı mənbədən həmin döyüşçünün öldüyünə dair məlumatımız var.”

Elion təmkinlə “Etibarlı mənbəniz, bir vaxtlar özü Draqzinin yandaşı olub.” dedi.

Qızılı saçlı ekro “Cənab Zeldan öz sədaqətini bizə andı ilə sübut edib,” deyə qarşılıq verdi. “Onun diyarımıza verdiyi tövhələr əvəzsizdir. Ümid edirəm, yığıncağın məqsədi cənab Zeldanın sədaqətinə şübhə etmək yox, içində olduğumuz vəziyyətdən çıxış yolunu axtarmağımızdır.”

“Əgər məsələnin ciddiyyətini qəbul etməsəniz, vəziyyətdən çıxış yolunu necə müzakirə edəcəyik?”

Qarasaçlı ekro “Siz axı bilirsiniz, dəlil olmadığı təqdirdə bunu qəbul etməyimiz mümkün deyil,” deyə nəzakətlə bildirdi. “Biz burada ehtimalları yox, faktları dəyərləndiririk.”

Elion “ Haqlısınız,” dedi, “hazırda tutarlı dəlilim yoxdur, amma…” bir anlıq susdu, “amma şahidim var.”

Zeldan, “Şahid?” dedi təəccüblə.

Elion “Bəli, şahid,” deyə təkrarladı. “Bu cinayətin şahidi var. Hadisə baş verən vaxt Hufin kəndindən bir dəmirçi gizlənə bilib. Ehtimal ki, bütün hadisənin şahidi olub.”

Şimal idarəçilərindən biri “Şahid əlinizdə deyil?” deyə təəccüblə soruşdu.

“Xeyr. İlk vaxtlar bunun adi vidra hücumu olduğunu düşündüyümüz üçün onu buraxdıq. Düzdü, buraxmazdan əvvəl gördükləri haqda soruşduq, ancaq bizə heç nə görmədiyini söylədi. Yalan deyirdi. Gördükləri onu nədənsə çox qorxudub.”

Raqnild “Əgər şahidiniz varsa, yığıncağı niyə onu sorğuya çəkdikdən sonraya salmırdınız?” dedi. “Yarımçıq dəlillər və fərziyyələrlə nə etməyə çalışırsınız?”

“Haqlısınız. Ancaq biz lazımi dəlilləri tapana kimi çox gec olacağına inanıram.”

“İnanmaq insanlara xas düşüncədir. Biz bu diyarı əsrlər boyu inancımızla yox, məntiq və idrakımızla idarə etmişik.”

Şimal idarəçilərindən biri “Cənab Elion,” dedi.  “Bütün bunları Draqzinin sağ qalan bir yandaşının etdiyini iddia edirsiniz. Bəs fikrinizcə, onun məqsədi nə ola bilər? Yəni əsrlərdir gizləndiyi yerdən çıxmağının səbəbi nədir?”

Elion düşünmədən “Bilmirəm,” dedi, “Hər hansı bir şey ola bilər. Məsələn, hakimiyyəti ələ keçirmək, ya da Draqzini həyata qaytarmaq.”

“Siz də bilirsiniz ki, ekrolar hakimiyyət hərisi olmurlar.”

Elion özünü tamam gücsüz və məğlub olmuş hiss edirdi “Yaxşı, qəbul edirəm, Draqzinin sağ qalma ehtimalı yoxdur. Sağ olsa belə ardınca bu dünyaya gəlmə səbəbini yox etmişik…” susdu. Nə deyəcəyini bilmirdi. Dəlillərin yetərsiz və inandırıcı olmadığını özü də bilirdi. Əlində, yalnız, öldürülmüş insanlar və bununla əlaqəsi olduğunu düşündüyü fərziyyələr vardı.

Qızılı saçlı yaşlı ekro bütün heyətə səslənərək “Məncə, cənab Elionun dəlil yetərsizliyi, baş verən naməlum ölüm hadisələrini təbii qəbul etməyimizə yol verməməlidir,” dedi. “Son vaxtlar bəzi qəribə hadisələrin baş verdiyini hər birimiz bilirik. Bəlkə bəzilərini sərt keçən qışla əlaqələndirmək olar. Ancaq, İn-Pesldəki hadisə ilə ilk dəfədir qarşılaşırıq. Bu, istər muzdlular olsun, istərsə də başqaları fərqi yoxdur. Əvvəl-axır bir qərara gəlməliyik.” Eliona çevrilərək, “Yaxşı, cənab Elion,” dedi, “müzakirə etməyimizi istədiyiniz təklif nədir?” deyə hər kəsin çoxdandır gözlədiyi sualı verdi.

“Ordu,” dedi Elion tərəddüd etmədən. “Şər yenidən yüksəlməmiş onun qarşısını alacaq böyük bir ordu hazırlamağıma icazə verməyinizi istəyirəm.”

“Siz nə dediyinizi bilirsiniz!?” deyə şimal idarəçilərindən biri qarşı çıxdı. “Burada yalnız fərziyyələr göstərərək ordu qurulmağı kimi ciddi bir məsələni qaldırmaq olmaz. Bir də ki, ordu qurmaq haqda qadağa A qrupuna aiddir. Bu da o deməkdir ki, sözügedən qanunu heç vaxt dəyişdirmək olmaz.”

Elion “Qanunları yaxşı bilirəm,” deyə nəzakətlə bildirdi. “A qrupuna aid qadağa və qanunları heyət yekdilliklə qəbul edərsə, dəyişdirmək olar.”

Qarasaçlı ekro “Cənab Elion, bizim bu cür qərarı qəbul etməyimiz mümkün deyil,” dedi. “Öz dediklərinizə şəxsən sizin də şübhələriniz var ikən bizim sizə inanmağımızı necə gözləyirsiniz? Əgər şahidiniz bizə lazımi məlumatları göstərə bilsəydi, bunu müzakirə etməyimiz mümkün olardı.”

Elion nəhayət “Şahidi sizə gətirəcəm,” deyə razılıq verdi. “Digər dəlillərlə birlikdə. Ancaq istəyirəm, ordu toplama qərarını bu gün qəbul edəsiniz. Mən dəlilləri Üçlüyə təqdim edənə kimi onu keçərsiz saya bilərsiniz.”

“Bunun nə fərqi var?” deyə Raqnild soruşdu.

“Fərqi ondadır ki, bu vaxta kimi biz fövqəladə hal elan edib müdafiəni gücləndirə və təlimləri artıra bilərik. Beləliklə, ən azı iki ay qazanmış olarıq. Bu sizə az gələ bilər, ancaq ola bilsin belə vaxtlarda hər keçən gün bizim əleyhimizə işləyir.”

Üçlük bir müddət bir-birilərinə baxıb müzakirə apardıqdan sonra, qadın ekro “Məncə, olduqca məntiqlidir,” deyə bildirdi. “Fövqəlada hal həm də şəhər və kəndlərdə xüsusi müdafiə rejiminə keçmək mənasına gəlir. Belə ki, əsl səbəbkar tapılana kimi mülki əhali arasında itkilər ən aza enəcək və həmçinin yaranacaq təşvişin qarşısına keçə biləcəyik.” Üzünü Eliona çevirərək zərif səsi ilə, “Mən Üçlüyə tutarlı dəlillərin təqdim olunmağı şərti ilə təklifi qəbul edirəm,” dedi.

Qarasaçlı ekro “Dəlil şərtiylə təklifi qəbul edirəm,” dedi onun ardınca.

Şimal idarəçilərinin hər ikisi eynilə təklifi qəbul etdiklərini bildirdilər. Raqa hökmdarı və qazza lideri də təklifi qəbul etdiklərini bildirdilər.

Son olaraq qızılı saçlı ekro, ayağa qalxıb qərarı elan etdi.

“Cənab Eliona növbəti yığıncağadək bizdə heç bir şübhə buraxmayacaq dəlillər təqdim etdiyi təqdirdə təcili olaraq əmri altına tərkibi qazza və nakra döyüşçülərindən ibarət ordu veriləcək. Bu vaxta kimi bütün Azar vilayətlərində fövqəladə hal elan edilərək, hərbi hazırlıq vəziyyətinə keçiləcək. Müdafiələr gücləndiriləcək və təlimə götürülən döyüşçülərin sayı artırılacaq,” deyə bildirdi. Ayaqüstə Eliona çevrilərək, “Ümid edirəm, fərziyyəniz yanlışdır. Əgər deyilsə, dəlilləri mümkün qədər tez tapmağınızı arzulayıram,” deyə olduqca səmimi səslə bildirdi.

6
Qarətçİlər

Bizim gördüklərimiz etdiklərimizin nəticəsidir.

(İkram qəbiləsi, atalar sözü.)

Növbəti gün onlar üçün bir az tez başladı. Etrak itirdikləri vaxtı bərpa etmək üçün hava hələ qaranlıq ikən yola çıxmağa qərar vermişdi. Sərin meh və meşənin təmiz, xoş havası Eçsonun oyanmağına mane olurdu. Meşə böcəklərinin səsi onu yuxuya çağıran xoş nəğmə kimi qulağında əks olunurdu. Gözləri, yalnız üzünü yaxşıca yuduqdan sonra sözünə baxmağa başlamışdı.

Artıq üçüncü gün idi ki, yolda idilər və Aqrenə görə növbəti gün batanda Xarp qəsəbəsinə çatacaqdılar. Eçso bu xəbərə çox sevinmişdi. Əvvəllər evə qayıtmaq üçün seçdiyi daha qısa yol olan kiçik kəndlər və müdafiə evlərindən keçən yol, onun yeddi – doqquz gün vaxtını alsa da, hazırda vəziyyət dəyişmişdi. Onu cinayətdən axtarırdılar və nakralarla birlikdə onların getdiyi yolla getmək Eçsonun yeganə çıxış yolu idi.

Məcbur olmadıqları halda ona yardım əlini uzadaraq daha vacib işlərini gecikdirmiş, bəlkə də, təhlükəyə atmışdılar. Eçso bunu düşündükcə özündən utanırdı. Son bir gündür ayaq ağrısı dözülməz vəziyyətə gəlsə də, döyüşçüləri daha çox ləngitməmək üçün axsamamağa çalışırdı. Hətta bunun üçün ağrı azaldan otlardan istifadə etmişdi.

Günəş yavaş-yavaş zirvəyə qalxaraq havanı dözülməz istiyə çatdırmazdan əvvəl, nakralar və Eçso yenidən istirahət üçün dayanmışdılar, ancaq bu dəfə istirahət üçün daha fərqli və gözəl bir yer seçmişdilər.

İndiyə kimi, bəlkə də, heç bir insanın girmədiyi bu yer müxtəlif növ kol bitkiləri və cır meyvə ağacları ilə zəngin idi. Yaxınlıqda axan dayaz çayın sərin havası və insanı bu sükutda valeh edən səsi Eçsonun qulaqlarında əvəzolunmaz bir musiqi kimi səslənirdi. Meşənin bu hissəsində ağaclar daha seyrək, kollar isə daha sıx yerləşmişdi. Bir müddət sonra Etrak həmişəki kimi perimetri yoxlamağa, Aqren isə artıq boşalmağa başlayan su qablarını doldurmağa yollandı.

Eçso indiyə kimi meşənin heç bir yerində görmədiyi quş və böcəkləri burada çox tez-tez görürdü. Ağzında başı qoparılmış bir böcəklə yuvasına qayıdaraq yenicə tüklənmiş balalarını yemləyən qəribə görünüşlü quşu seyr edərkən bir tərəfdən də meşədə gəzib buranın hansı növ bitkilərlə zəngin olduğunu öyrənməyə başladı.

“Sən nə edirsən? Bunlar zəhərli ola bilər.” Aqren Eçsonun iştahayla meşə meyvələrini yediyini görüb xəbərdarlıq etdi.

Eçso yanaqları dolu, zeytuna bənzər qırmızı bir meyvəni ağzına ataraq “Narahat olma,” dedi. “Yoxsa yadından çıxıb, mən xenerayam və demək olar ki, bitkilər üzrə mütəxəssisəm.”

Qadın nakra bir az sakitləşərək “Yenə də bu qədər meyvəni yemək düzgün deyil,” dedi. Eçsonun dolu su qabını qaytarıb yerə oturdu. “Bunların içində tanımadığın bitkilər ola bilər.”

“Mənim tanımadığım bitki yoxdu. Bura bax, gör nə tapmışam.”

 Meyvələrdən kənara qoyduğu tünd yaşıl rəngli tüklü otu göstərərək “Buna Aten şi deyirlər,” deyə izah etdi, “qarışqa gücü deməkdi. İnsanı yorulmağa qoymur. Əsl ehtiyacım olan şeydi.”

Döyüşçünün rəngarəng meyvələrə baxdığını görüb “Narahat olma, yeyə bilərsən, bunlardan sənə ziyan gəlməz. Bundan başqa,” zeytuna bənzər qırmızı meyvəni göstərərək dedi. “Bu meyvə arıq adamları zəiflədərək haldan salır. Əlbəttə, mənə heç bir təsiri olmur.”

Aqren yumruq böyüklüyündə, şumal üzlü, narıncı bir meyvə götürərək kiçik bir dişlək aldı. “Dadlıdı,” dedi, daha bir dişlək alaraq. “Dadı bir az qəribədi, amma xoşuma gəldi.”

“Bu meyvə mati adlanır, ancaq bu ərazinin meşələrində tapmaq olar. Bildiyimə görə soyuqdəymə və bədəni zəiflədən buna bənzər xəstəliklərə qarşı böyük müalicəvi üstünlükləri var. Həm də sizin o yaşıl yeməyiniz kimi qidalıdı.”

“Bəs bu nədir?” Aqren açıq sarı, sərt üzlü başqa bir meyvəni göstərərək soruşdu.

“Bunun müalicəvi üstünlükləri əlindəki ilə eynidir, əlavə olaraq yetişdiyi ağacın qabığını qaynadıb içsən bir çox mədə problemlərinin qarşısını alar,” deyə Eçso əsl mütəxəssis kimi cavabladı. “Bizim qəbilədə ona nin-jin deyirlər, amma daha çox cora adı ilə tanınır.”

Aqren təəccüblə gülümsəyərək “Sən ki, əsl mütəxəssissən,” dedi. “Bu qədər adı və onların xüsusiyyətlərini yadında necə saxlamısan? Güclü yaddaşın var.”

Eçso “Bu elə də çətin deyil,” dedi təvazökarca. “Sadəcə olaraq bitkilər xoşuma gəlir.”

Bir müddət sonra Etrak da onlara qoşularaq ilk dəfə ikisi ilə birlikdə oturdu. Aqrenin yediyi narıncı meyvədən birini götürərək, “Gün yarımlıq yolumuz qalıb,” dedi.

Meyvəni yemə tərzi Eçsonun diqqətini çəkmişdi. Bu qədər dadlı meyvəni elə yeyirdi ki, elə bil su içirdi. Üz cizgilərində meyvənin dadını bildirən heç bir dəyişiklik hiss olunmurdu. Eçso həm də təcrübəli nakranın hansı meyvələri yediyinə fikir vermişdi. Böyük ehtimalla Etrak da bitkilər haqda az bilmirdi.

“Xarp şəhərinə çatandan sonra evə qayıda biləcəksən,” dedi Aqren.

“Ümid edirəm orada məni qazzalar tanımaz.”

“Narahat olma, səni orada axtarmaq heç kimin ağlına gəlməz,” deyə Aqren bildirdi. “Axtarsalar da biz sənin adını təmizə çıxarıq.”

Eçso “Hələ də başa düşmürəm,” dedi şübhəylə. “Bu necə ola bilər axı? Yəni açıq görünür ki, burada qəribə nə isə var. Yaxşı, qəbul edirəm qocanın ölümündə məndən şübhələnə bilərdilər. Amma yalnız şübhələnə bilərdilər. Bizə vidraların hücum etdiyini nəzarətçi gördü, bundan başqa bütün kənd zəngin bu cür çalınmağının nə mənaya gəldiyini yaxşı bilir. Qocanı mənim öldürmədiyimi göstərən bu qədər dəlil ola-ola qazzalar onu mənim öldürdüyümdən o qədər əmin idilər ki, heç mənə qulaq da asmadılar.”

“Qazzaların bu ittihamı məni də təəccübləndirdi. Bunun nə mənaya gəldiyini çox düşünsəm də ağlıma məntiqli heç nə gəlmir. Hayıf ki, tədqiqat aparmağa vaxtımız olmadı.”

Eçso “Çətin ki bir şey tapardınız,” dedi başını yelləyərək. “Orada bir dənə də olsun vidra cəsədi qalmamışdı. Bütün sübutların itməyi bir yana, hətta qocanın sinəsində bıçaq yarası olduğunu deyirlər. Guya mən onu bıçaqla öldürmüşəm, təsəvvür edə bilirsiniz, mənim soyuqqanlı bir vəhşi kimi onu bıçaqla öldürdüyümü düşünürlər. Ömrümdə belə şey eşitməmişdim.”

Aqren üzünü silahdaşına çevirərək “Siz necə fikirləşirsiniz? Onlara nə lazımdı?” deyə soruşdu.

Etrak “Bilmirəm,” dedi. “Yəqin, səhv salıblar.” Silahdaşı başqa bir sual vermək üçün ağzını açmamış “Məncə, bu qədər kifayətdir,” deyərək ayağa qalxdı. “Yola çıxsaq yaxşı olar.”

Bugünkü istirahətləri digərlərinə nisbətən qısa olsa da heç biri buna etiraz etmədi. Eçso qalan meyvələrin yaxşısından bacardığı qədər çantasına doldurub yollarına davam etdilər.

Günəş batmaq üçün yenidən qərbə doğru əyilib hava soyumağa başladıqda Eçso qadın nakra ilə həmişəki söhbətlərinin ən qızğın yerində idilər. Eçso döyüşçünün nakra texnikası və silahları haqda danışdıqlarının bəzilərilə razılaşmır, qazza silahlarının daha güclü və qorxuducu olduğunu bildirirdi. Əlbətdə hər cümləsində nakra texnikasını nə qədər bəyəndiyini təkrarlamaqdan da əl çəkmirdi.

“Məsələ silahda ya döyüşçünün fiziki qurluşunda deyil, məsələ düşmənə ayaq uydurmaqdadır,” dedi Aqren. “Hansı döyüşçü növünün daha üstün olduğunu demək çətindir. Nakralar və ya qazzalar. Ayrı regionlarda fəaliyyət göstərsələr də qazzalar da nakralar kimi çox illik təlimlər və ağır sınaqlardan keçirlər.”

“Hə ancaq bunu qəbul et ki, hər iki sabitlik döyüşçüləri insanları yalnız vidradan yox, həm də digər insanlardan qoruyurlar. Quldurlardan danışıram. Hə nakralar öz cəldlikləri və incə qılıncları ilə vidralara qarşı daha üstündülər. Amma qazzalar quldurlara qarşı əvəzolunmazdırlar.”

 Bu vaxt Aqren yerindəcə donub qaldı. Eçso bir anlıq onun son dediyi sözü düşündüyünü zənn etdi, lakin qadın nakra elə bir heykələ dönmüşdü. Yalnız dodaqları tərpənirdi. Bunun nə mənaya gəldiyini anlayan Etrak qaçaraq silahdaşına çatmışdı.

 “Aqren, Aqren,” deyə olduqca alçaq tonda səslədi.

Aqren həmin vaxt cavab vermədi. Üzündəki ifadədən onu nəyinsə narahat etdiyi aydın görünürdü. “Deyəsən təhlükə var,” dedi, nəhayət. “Təqribən beş yüz addım irəlidə.”

Etrak “Nə görürsən?” deyə soruşdu.

Aqren başını silkələdi.

“Tələ… yox adamlar, çoxlu adamlar…” səsi getdikcə titrəyərək nəfəsi daralan Aqren. “Mənə nə isə mane olur!” dedi. Getdikcə daha sürətli və xırıltılı nəfəs almağa başlayırdı. “Zibil! Mən görə bilmirəm.”

Etrak “Özünü çox məcbur etmə,” dedi. “Aqren, kifayətdi.”

Aqren gözlərini açıb qısa müddətlik müvazinətini itirsə də silahdaşının köməyi ilə ayaqüstə dayandı. “Üzr istəyirəm,” dedi təəssüflə. “Kim olduqlarını və saylarını dəqiq görə bilmədim, amma məncə bizə tələ qurublar.”

“Sayları haqda heç bir təsəvvürün yoxdu?”

“Ehtimal ki, yeddi – on iki arası.”

Eçso “Qazzalar!” dedi araya girərək. “Bilirdim ki, arxamca gələcəklər. İndi neyləyəcəyik?”

Etrak düşüncəli baxışlarla Aqrenin göstərdiyi uzaqlığa, sonra Eçsoya baxdı. “Qarətçilər,” dedi əminliklə.

“Qarətçilər? Axı onlar belə yerlərdə olmurlar,” deyə Aqren etiraz etdi. “Onların əsas yerləri ticarət karvanlarının və varlı insanların keçdiyi yollardı. Həm də hansı axmaq qarətçi iki nakraya hücum etmək istəyər?”

Etrak “Ola bilər,” deyərək daha çox mübahisə etməmək üçün söhbəti yarıda kəsdi.

“Əgər siz dediyiniz kimidirsə, onda onların ətrafından fırlanaq.” Aqren deyərək bir tərəfdən də əraziyə göz gəzdirdi.

“Biz yolumuzla gedəcəyik. Fikrimcə, onlar bizim üçün gəliblər və əgər belədirsə, heç ətrafdan fırlanmağın da bir mənası yoxdur. Bizi izləyib başqa yerdə yenə qarşımıza çıxacaqlar.”

Aqren “Bizim üçün gəliblər deyəndə nəyi nəzərdə tutursunuz?” deyə soruşdu.

“Demək istəyirəm, ola bilsin bizim üçün gəliblər. Arxa yollarda iki döyüşçü və böyük çantalı bir tacir istənilən adamın diqqətini çəkə bilər,” deyə Etrak izah edərək çantasından bərk-bərk tutmuş Eçsonu göstərdi.

“O ki, tacir deyil.”

“Ora çatanda, onlara bunu özün deyərsən.”

Qadın nakra silahdaşının getməyə hazırlaşdığını görüb “Dayan,” deyə qarşı çıxdı. “Ola bilsin bir az vaxt itirəcəyik, amma cənub tərəfdən fırlansaq bizi izləməyə cəsarət etmə…”

“Aqren, bilirsən ki, cənubdan fırlanmaq olmaz,” dedi Etrak silahdaşının sözünü kəsərək. “Ora həddindən artıq təhlükəlidir… axı sənə nə olub?”

Aqren özünü qorxusuz və cəsur aparmağa çalışsa da, həyəcandan əlləri titrəyirdi. İlk dəfədir onunla nə baş verdiyini heç özü də anlamırdı. “Orada nə olduğunu heç təsəvvür də etmirəm. Mən hələ də hiss edirəm, nə isə mənə mane olur, nə isə güclü bir şey. Çox güclü və qaranlıq bir şey.”

Aqrenin bu vəziyyəti Eçsonu əməlli başlı qorxuya salmışdı.

Etrak silahdaşına yaxınlaşaraq “Aqren, sən, sadəcə, yorulmusan,” dedi yumşaq səslə. “Buna bənzər hadisə ilk dəfədir ki, baş vermir, bunu özün də bilirsən.”

“Bu başqa. Mən heç vaxt bu qədər… bu qədər qəribə hiss etməmişdim. Elə bil, nə isə bütün gücümü çəkib çıxarırdı. Mən nə dediyimi yaxşı bilirəm.”

Təcrübəli nakra bezərək “Bu qədər kifayətdir,” dedi. “Biz öz yolumuzla gedəcəyik, əgər bir problem varsa, bizim işimiz onu həll etməkdi, qaçmaq yox.”

Aqren “Ancaq…” demək üçün ağzını açsa da, Etrak əlini qaldıraraq mübahisəyə son qoydu.

Etrak bu dəfə Aqren və Eçsoya yaxın gedirdi. Pusqunun olduğu yerə yaxınlaşdıqca ətrafı diqqətlə nəzərdən keçirərək düşündüklərini silahdaşı ilə bölüşürdü.

“Hücum etmək üçün yaxşı yer seçiblər,” deyə Etrak silahdaşına çevrilmədən bildirdi. “Deyəsən doqquz nəfərdirlər. İkisi ön tərəfdə ağacların arasında, dördü ağacların başında, başçıları otuz beş addım önümüzdə gizlənib. Son ikisi biz dayanan zaman arxamıza keçərək yolu kəsəcəklər. Adi quldur düzülüşü. Ehtimal ki, çoxu yaylı silahdan istifadə edirlər. Taktik hərəkətimiz altıncı manevr, yəni uzaq mənzildən dalğa müdafiə, uzaq…”

“Altıncı taktik manevri yaxşı bilirəm ustad, kursant deyiləm,” deyə Aqren hələ də gərgin olan əsəbi səslə onun sözünü kəsdi. Sonra həddini aşdığını alnlayıb “Üzr istəyirəm,” dedi.

“Mən deməyincə hücuma keçmə.” Etrak pusqunun qurulduğu yerə yaxınlaşdıqca səs tonunu aşağı salırdı. “Görək nə istəyirlər?”

Etrak lazımi yerə çatdıqda dayandı. On addımlığındakı enli ağacın arxasında bir döyüşçü olduğunu bilirdi. Hələ uzaqda ikən onun səsini eşitmişdi.

Bir müddət sonra ağacın arxasından hündür boylu, güclü qolları olan bir adam çıxdı. Elə ilk baxışdan qarətçi olduğu açıq görünürdü. Sol əlində tutduğu yayı keyfiyyətli ovçu yayı olsa da belindən sallanan uzun qılıncı səliqəsiz və küt idi. Tüklü üzü və çılpaq bədənə geyindiyi kirli paltarı qarətçinin dəstə başçısı olmağına baxmayaraq, çox da ağıllı olmadığını göstərirdi. Nakra kimi döyüşçülərin yolunu kəsmək elə özü əsl ağılsızlıq idi.

“Atalar dediyi kimi: gözləyən balıqçı qarnı tez doyar. Ha, ha, ha…”

Aqren “Bu kütbeyin heç atalar sözünü də düz deyə bilmir,” deyə pıçıldadı.

Qarətçi hirslənərək “Hey, orada mızıldanmayın,” dedi. “Sizə danışmağa kim icazə verdi?”

Etrak səbirlə “Bizi hansı səbəbdən saxladığınızı soruşmağa icazə verin,” dedi.

Qarətçi üçün bu cümlə bir az qəliz idi.

“Axmaq muzdlu, səncə biz sizi nə üçün saxlaya bilərik? Haa…” tüklü ağzını açıb gülməyə başladı. “Kütbeyin, bizə sizin qızıllarınız lazımdı. Verin bizə onu, yoxsa… yoxsa sizin hamınızı buradaca gəbərdəcəm!”

Etrak ciddi və səbirli halını heç pozmamışdı. “Ehtimal ki, bizi kiminləsə səhv salırsınız,” dedi. “Bizim qızılımız yoxdur. Bir də ki, biz nakralarıq, əgər getməyimizə icazə versə…”

“Məni qoyun yerinə qoymusan?!” deyə qarətçi əsəblə qışqırdı. “Elə bilirsən o küt beyninlə məni, Böyük Rufini aldada bilərsən? Sən və o yanındakı qırmızıbaş uşaqcığaz, döyüşçü paltarı geyinmiş adi muzdludan başqa heç nə deyilsiniz. Sizin kimi saxtakarları  mən hər gün tək əlimlə boğuram.”

Aqren qarətçinin onu qadın nakra yox, uşaq olduğunu zənn etdiyi üçün çox hirslənmişdi. Bir anlıq əlini parlaq bıçaqlarından birinə atarkən silahdaşı onu saxladı.

Etrak “Mən sizi aldatmıram döyüşçü,” dedi. Səsindəki istehzanı ustalıqla gizlədirdi. “Biz həqiqətən nakrayıq və qızıl daşımırıq. Sizə verilən məlumat tamam yanlışdır.”

Etrakın sakit və özündən əmin səs tonu döyüşçünü daha da hövsələdən çıxartmışdı. Yayını yerə atmışdı və yöndəmsiz qılıncını çıxardaraq qışqırdı “Sənin nə olduğun məni maraqlandırmır. Səni tək əlimlə boğaram, bildin! İndi verin bizə o qızılları, yoxsa qanınızla meşəni sulayacam.”

Təcrübəli nakra ağac başlarında və arxalarında gizlənmiş döyüşçülərin yaylarını necə çəkdiklərini eşitdi.

“Rufi, ataq?!” döyüşçülərdən biri ağacın başından səsləndi.

“Kəs səsini, axmaq! Sənə dedim axı öldürün deməyincə atmayın! Mənim ağzımdan öldür kəl…”

Düz ayağının yanında vızıltı ilə bir ox yerə girdi. “HEY! Bu zibili hansı gic balası atdı?! Siz məni dəli etmək istəyirsiniz? Başınız xarab olub?!”

“Bağışla Rufi, əlimdən çıxdı,” deyə yuxarıdan bir nəfər üzr istədi.

“Əlimə keçmə it oğlu, kütbeyin axmaq, az qala məni vuracaqdın! Sənə bir qram da qızıl düşmür.”

Etrak silahdaşına, üçünün eşitdiyi bir səs tonu ilə “Bir azdan hücum edəcəklər,” dedi. “Birinci həmlə onlarındı. Unutma, altıncı manevr. Sənə hamısının yerini göstərəcəm.”

Etrak, hələ də yüksək səslə öz adamına söyən qarətçinin sözünü kəsərək “Üzr istəyirəm,” dedi. “Şirin söhbətinizi bölmək istəməzdim, amma biz bir az tələsirik.”

Qarətçi həmin az boğazı kəsilmiş kimi qışqır-bağırı kəsdi. Üzündəki axmaq gülümsəmə getdikcə böyüyərək, çürük dişləri görünənə kimi ağzını açdı.

“Onu eşitdiniz… ha, ha, ha. Onu eşitdiniz… ha, ha, ha. O deyir bizim vaxtımız yoxdu. Ha, ha, ha…” əllərini iki yana açaraq var gücü ilə gülməyə başlamışdı. “O, ölmək üçün tələsir, ha, ha, ha…”

Tezliklə gizlənmiş bütün adamları ona qoşularaq dərindən gülməyə başladılar.

Etrak “Yerlərini bildin?” deyə silahdaşına səsləndi.

Aqren “Bəli,” dedi. “Mən hazıram.”

Qarətçi “Kəsin səsinizi axmaqlar, öldürün onları!” deyə əmrini verdi.

Hər şey, sanki, bir göz qırpımında baş verdi. Boşalan yaylardan çıxan oxlar, vızıltı ilə onlara tərəf gələrkən, Aqren, Eçsoyla birlikdə yerə əyilmişdi. Etrakın edəcəyi müdafiə onlara da zərər verə bilərdi.