Читать книгу: «Kradzione»
Шрифт:
– W ręce1 aspana2, Panie Jakubie,
Mówisz: kradzione lepsze i chcesz tego dowieść;
Ja sobie rozmaite przypowieści lubię,
Powiem aspanu przypowieść:
W samym końcu zaścianku, pilnując swéj niwy,
Żył sobie szlachcic poczciwy, —
A miał syna wyrostka z wąsem wyżéj nosa,
Chłopiec dobre miał serce, ale w głowie za to
Okropnie było pstrokato,
Zwyczajnie jak u młokosa.
A tutże mój mospanie, obok ich stodoły
Ciągnął się wygon sąsiada,
Na którym pasły się stada,
Konie, owieczki i woły.
– Czy wiecie co, tatulu (tak mówił raz młody),
Fraszki to – praca i cnota,
U nas panie poczciwość, trudy, niewygody,
A w domu wieczna hołota3;
Czy to Pan Bóg uważa4, że ludziska giną,
Poczciwym nie da talarka,
Dla jednego pomyślność odmierza ośminą5,
Drugiemu liczy na ziarnka.
Na przykład choćby u nas: – ot idą zapusty,
1.w ręce czyjeś – formuła ofiarowania, dedykacji, także toastu. [przypis edytorski]
2.aspan – skrócona, potoczna forma zwrotu grzecznościowego. [przypis edytorski]
3.hołota – gołota; bieda. [przypis edytorski]
4.uważać – tu: zwracać uwagę na coś. [przypis edytorski]
5.ośmina – daw. miara objętości (także: achtel; korzec), używana np. do odmierzania zboża; równa 32 garncom (1 garniec w XIX w. był równy 4 litrom). [przypis edytorski]
Возрастное ограничение:
0+Дата выхода на Литрес:
19 июня 2020Объем:
3 стр. 1 иллюстрацияПравообладатель:
Public Domain
