Teatr angażujący. Teatroterapia drogą wyjścia z izolacji

Teatr dla większości ludzi jest miejscem tak zwanej kultury wysokiej, kojarzonej z wielkimi nazwiskami, między innymi dramatopisarzy, reżyserów, aktorów, kostiumografów i oświetleniowców. Nasze wyobrażenia o teatrze kształtowały się już od najmłodszych lat, kiedy jako przedszkolaki oglądaliśmy w nim najważniejsze bajki. Świat się zmienia, a wraz z nim teatr, który zyskuje nowy wymiar. Dawno temu teatr służył wyzwalaniu różnorodnych emocji – tak zwanemu oczyszczaniu (katharsis). Później stał się ważnym nośnikiem kultury i bogatych tradycji. Dla wielu ludów był również narzędziem przekazywania rytuałów. Ponadto rola teatru polegała na walce o wolność, czyli zabieraniu głosu w sprawach ważnych społecznie i politycznie. Stopniowo teatr zmieniał swoje przeznaczenie. Nadal możemy w nim obejrzeć sztuki klasyczne, które zabiorą nas w świat literatury pięknej, ale także dzieła zaangażowane społecznie, które pokazują dręczące nas problemy i wyzwania. Obecnie sztuka może stać się medium i początkiem dialogu społecznego. Dlatego w naszej kulturze kształtuje się nurt teatru angażującego. Jego celem jest nie tylko jednoczenie społeczności i oddawanie głosu osobom nieakceptowanym, lecz także budowanie wspólnoty wokół istotnych myśli i cennych wartości...