Читать книгу: «Барби Бану», страница 6

– Әкемізге тап қазір қоңырау соғамыз , екеуіңіз сөйлесесіздер деп тұрып алды.

– Қазір емес кейін деп бейбақ ана қашқақтаған болды. Бірақ онысынан түк шықпады. Апалы, інілі екі бауыр дегендерінен қайтпады. Сөйтіп тұрғанда бәрі күткен тәңірден сыйы келді. Айымкүлдің қолындағы телефон безілдей жөнеліп, «Әке» деген жазу шықты. Мұны көргенде ана жүрегі толқып кетті. Кеудесін кернеге сағыныш жарылатын сәт туды. Әкелерінің қоңырауын көрген ұл мен қыз телефонды алмай қойды.

– Сөйлес те сөйлес, әкемізге сюрприз болсын деп тастап қаша жөнелді. Ал жалғыз қалған ананың сөйлескеннен басқа амалы қалмады. Телефоны құрғыр қайта – қайта безілдей берді. Шыдам бітті, тағаты таусылды. Үшінші қоңырауды мүлт жібермей қағып алды. Балам қалайсың деген еркек дауысын жазбай таныды. Сонан соң аз ғана үнсіз тұрып амандық саулық сұрады. Ал Айымкүлдің даусын естіген еркек таңданысын жасыра алмады.

– Даусыңыз таныс сияқты, кім болдыңыз деп қайта – қайта сұрап жатты. Осылайша бірін – бірі ширек ғасыр көрмеген екі ғашық мұңдаса бастады. Алайда еркектен жеткен соңғы хабар көңілге қонымсыз болды. Үйіндегі ауру ана күн санап төмендеп жатқанын айтты. Бұл енді бәрінен де бұрын Асқарға қатты тиді. Енді не болмақ , не істемек, қалай болмақ. Өйткені Асқарға еріп Өскеменге кетуге Айымкүл қарсы болды.

– Балдарым. Тап қазір менің барғаным ыңғайсыздау болар. Сен екеуің барып қайтыңдар, мен кейінрек барармын, ел жұрттан ұятты деп бет бақтырмады. Бірақ оған ұл қойсын ба, – Сізде менің анамсыз, Алладан келген іске айтарым бар ма, бізбен жүріңіз. Көзі тірісінде менің анамды сізде көріңіз деп жалынған бала көзіне жас алды. Қысқасы ақылдаса келе сол күні үшеуі бірге Өскемен деп жолға шықты…

17 – бөлім

Өскеменге жеткенде Айымкүлдің күйі бәрінен де өзгеше болды. Өйткені ауру әйелдің орнына өзін қойып көрді. Тым ыңғайсыз, ерсі сияқты. Тіпті өлгеннің жылы толмай жатып үйленіп кеткендерді бұрында еститін. Ойбай пәленкестің күйеуі әйелінің сүйегі кеппей жатып үйленіп кетіпті, өлдің өштің деген осы екен ғой деп ел шошитын. Содан соңы ұмыт болғанша өсекке қалып келесі бір жағдайда тілге тиек болатын. Міне осыны ойлаған Айымкүлдің бармаймын деп байбалам салатын жөні бар еді. Алайда Мұхтардан қоңырау жетті.

– Өткен өтті, қайтып келмейді. Енді бәрін де ұмытайық. Мен қатты шаршадым. Саған деген бір ғана өтінішім, сен осы сапардан қалмағайсың. Өйткені бұл менің ғана емес мына Хадишаның да өтініші. Өз көзіммен көріп тілдессем дейді. Сені естігенде әупірімдеп жатып соны айтты. Ұлмен қыздан қалмай жолға шық, амандықтарыңды тілеп біз отырайық деген. Міне, Мұхтардың мына сөзі бәріненде асып түсті. Хадишаның өзі тілдеспекші дейді, сонда қалай. Ол өзі өліммен арпалысып жатқанда мені неғылсын. Қап ұят ай бәрін мына Асқар бүлдірген екен ғой. Жалпы Асқар ғана емес Мұхтар кінәлі сияқты. Әйеліне айтып несі бар. Не деді екен қалай айтты екен. Алғашқы махаббатым келе жатыр деді ме екен. Айтатыны жоқ, енді не болса да болары болды бояуы сіңді. Тағдырдың жазғанын көрермін деген Айымкүл көліктен түсіп айналаға көз жүгіртті. Кәдімгі қаланың көпқабатты үйлері бұрынғы. Әрі бері ағылып теңселген адам. Ал анадай жерден аяңдаған бір адам көрінді. Жүрісінен жазбай таныды. Жүрегі алқымына тығылды. Аяқ қолы дегеніне көнбей қатты да қалды. Құдай ай сол тұрысы ғой баяғы. Тіпті де өзгермепті. Сол баяғы Мұхтарым менің дегенше болмады. Әкемен ұл құшақтаса кетті. Онан амансың ба қызым, кешірші мені деп қызды құшағына қысты. Сонан соң ғана Айымкүлге жетті. Бауырына тартып сөйлеп жатты. Бірақ бұл сөздерді Айымкүл естімеді. Не десе де жақсы сөз айтып жатқаны анық. Сол үшін де жүзінен күлкі көрінді көзіне жас үйірілді. Біраздан соң ғана «Мама потеря боп қалды» деген Банудың сөзінен соң ес жиды. Ал арадан көп өтпей табалдырық аттады. Сонан соң барып төрде жатқан науқасқа жетті. Ол болса ерні жыбырлап сөйлеп жатты. Мұхтардың айтуынша ол бейбақ кешірім сұрап жатыр. Кешірім сұрайтындай не болды екен деп таң қалды. Сонан соң бетіне қайта үңіле түсті. Түрі таныс сияқтыма қалай өзі. Әлде шатасып тұрмын ба? Жо, жоқ есіме түсті, деп шошып кетті. Әй, мына кісі аудандағы хатшы қыз ғой деп Мұхтарға сыбырлады. Мұқаң не десін, үнсіз ғана басын төмен салды. Демек, Айымкүл апай өз ойынан қателеспеді. Содан іштей түртіп санай бастады. Банумен Асқардың арасы екі жасқа жетпейді. Ия ия бәріде түсінікті, тап өзі. Бұл мені сырттай жақсы таниды. Бұл менің кезіндегі күндесім болған қыз. Алайда, тап қазір оны ойлайтын уақыт жоқ, үшеуара қалып аманатын тыңдады. Әрине қолынан ұстап тілі күрметілген сорлы ойын жеткізді. Сондағы түсінгені мынау болды. Ең бастысы бәрі үшін кешірімін сұрады. Қолындағы ұлмен қызды аманат етіп тапсырды. Мұхтарды бұл да ессіз сүйгенін жеткізді. Болашақта бақытты болып балалардың қызығын көруге тілектес екенін айтты. Сонан соң барып жансыз қалып науқас ана бақилық болды. Ал Мұхтар жесір қалды. Асқар жетім қалды. Жазмыштан озмыш жоқ деген күн бастарына туды. Қысқасы Бануға деген тағдырдың тосын сыйы осымен бітті. Өйткені бұралаңдаған бес адамның өмірін соңында әкеп бір арнаға қосты. Өйткені жөн жоралғысын жасап жылы өткенде Мұқаңмен Айымкүл бас қосты. Ал құпияға толы Бану тағдыры бәрінен бөлек. Тап қазір қырыққа келсе де теңін таппай теңселіп жүр. Ал Асқардың өз түтіні, өз отбасы бар. Қазіргі күні Астананың тұрғыны. Ал оқуын бітірген Айымгүл қыз жұмыс бабымен Оңтүстікте кеткен. Сол жақтың жігітімен көңіл қосып, Тараз қаласының тұрғыны атанды. Ал бәрінен бұрын үш шалдың баласы болған Арсен әскерден келді, атасымен әжесінің қолында. Енді бұларға сырттай қарасақта іштей қарасақта бақытты бір әулетке көреміз. Мүмкін, міне осындай бақыт үшін Банудың былығы себепкер болған шығар. Алайда оның бағасын беретін мен емес, сіздерде емес. Адамның тағдыры бір ғана Алланың қолында!

П/сы : Банудың Дипломат ағасы осы күн үлкен бір министрлікте жұмыста. Бірақ қазірше Арсенмен немесе Банумен қатынасы жоқ. Айтуынша, Арсен білмесе де Бану біледі. Ал Дәуқара мүлдем хабар ошарсыз кеткен. Кезінде Шанхай базарының бір ұшын ұстап тұрған бұл ағамыздан ешқандай белгі жоқ. Ал шегірткенің айғыры болған шалдың ұлы Марлен бұл күні ол да бір дөкей. Бірақ, соңғы жеті – сегіз жылда Банумен араны үзген. Оған себеп бәйбішенің бәдігімен Банудың бас тартқаны екен.

Қалай болғанда да, Арсен бала тағы да бір шығарманың кейіпкері болуы әбден мүмкін!

Соңы.